ما با افراد زیادی مواجه میشویم که لکههای سفید یا قهوهای روی دندانهای خود دارند. بسیاری از افراد فکر میکنند که این لکهها یک بیماری دندانی است در صورتی که این گونه نیست. این یک عارضه دندانی است که بر مینای دندان اثر میگذارد اما مشکلی برای دندان و عملکرد آن ایجاد نمیکند. فلوراید بهترین ماده برای پیشگیری و رفع پوسیدگی دندانها است اما استفاده زیاد از آن باعث تغییر رنگ یا خشن شدن دائمی دندانها میشود. فلورسیس یک مشکل زیبایی بسیار شایع است که باعث تغییر رنگ دندان به زرد یا قهوهای به طور دائمی است. فلورسیس دو نوع اسکلتی یا دندانی دارد. فلورسیس دندان لایهای رنگی مثلاً سفید است که روی دندان ایجاد شده و توسط دندانپزشک تشخیص داده میشود ممکن است رنگ فلورسیس دندان زرد یا قهوهای کمرنگ باشد که بستگی به شدت این عارضه دارد دیده میشود.
اگر شما تصور میکنید که علائم فلورسیس دندانی باعث ناراحتی شما شده است باید برای تشخیص دقیق به یک متخصص مراجعه کرده تا روشهای درمانی و دارویی مناسب را به شما ارائه دهد. برخی بیماریها نیز ممکن است علائم مشابهی با فلورسیس دندان داشته باشند. متخصصین ما در کلینیک دندانپزشکی ویستا از روشهای مختلفی را برای درمان فلورسیس دندان به شما ارائه میدهند. برای دریافت مشاوره و رزرو نوبت برای تشخیص صحیح و درمان مؤثر برای فلورسیس میتوانید با شمارههای 02122027384 و 02122023658 حاصل فرمایید.
علل لکه سفید روی دندان
فلوراید به وسیله دندانهای در حال رشد از طریق فک جذب شده و میتواند ساختار شیمیایی مینای دندان را تغییر داده و منجر به بروز لکه سفید روی دندان شده و رنگ مینای دندان را تغییر دهد. مقادیر کم فلوراید برای دندانها مفید است زیرا باعث تقویت مینای دندان در برابر پوسیدگی میشود اما مقادیر زیاد آن میتواند ترکیب مینای دندان را تغییر داده و اثر عکس روی ظاهر آن داشته باشد. مرز کمی بین مقادیر زیاد فلوراید و مقدار قابلقبول آن برای دندان وجود دارد.
دندانهای کودکانی که در حدود 8 سال دارند نباید در معرض مقادیر زیاد فلوراید قرار گیرد زیرا فلوراید به وسیله دندانهای در حال رشد و از طریق فک جذب شده و باعث تغییر رنگ سطح دندانها میشود. این تغییر رنگ ممکن است جزئی یا کاملاً مشخص و بارز باشد. دوره 20 تا 30 ماهگی کودک مهمترین دوران مصرف بیش از حد فلوراید محسوب میشود. زمانی که دندانها رشد میکنند و قابلمشاهده میشوند احتمال خطر بسیار کم است. فلورسیس ممکن است در برخی موارد بر اولین دندانهایی که رشد میکنند تأثیر بگذارد اما به ندرت بر ظاهر دندانهای ثانویه و دائمی تأثیر میگذارد زیرا تغییر رنگ دائمی است.
علائم و نشانهها
فلورسیس بیماری نیست و به طور فیزیکی بر دندانها اثر نمیگذارد اما اگر حالت متوسط تا شدید آن بر لبخند فرد تأثیر بگذارد متأسفانه میتواند باعث ایجاد مشکلات روانشناختی شود. شدت عارضه فلورسیس متفاوت است و میزان اثر آن بر ظاهر دندانها متفاوت است. در خفیفترین حالت، چیزی روی ظاهر دندان جلبتوجه نمیکند و لکه های سفید بسیار کوچک در سطح مینای دندان ایجاد میشود. حالت بسیار جزئی آن باعث ایجاد لکه های سفید روی دندان شده و در برخی موارد باعث جذابتر شدن ظاهر دندانها میشود اما اگر این علائم شدید باشد و جلبتوجه کند باعث نازیبا شدن دندانها شده و دندانها جذابیت خود را از دست میدهند.
دندانپزشکان شدت فلورسیس را با درجه وضوح، سایز و درصد تحت تأثیر قرار گرفته دندان دستهبندی میکنند. طبقهبندی متداول فلورسیس به شرح زیر میباشد:
- بسیار جزئی: در مینای دندان تغییرات جزئی ایجاد میشود که جلب توجه نمیکند و رگههای سفیدی روی دندانها دیده میشود که کمتر از 25 درصد از سطح دندانها را تحت تأثیر قرار داده است.
- جزئی : لکه سفید رنگ ایجاد شده روی دندانها بیشتر جلبتوجه کرده اما کمتر از نیمی از سطح دندان را پوشاندهاند.
- متوسط: لکههای سفید روی بیش از نیمی از دندان دیده میشوند و در برخی موارد لکههای قهوهای نیز دیده میشوند.
- شدید : لکهها روی تمام دندان یا قسمت زیادی از دندان دیده میشوند که برخی از آنها قهوهای بوده و باعث ایجاد حفره روی مینای دندان میشوند. طاهر کلی دندان پوسیده به نظر رسیده و سطح آن ناهموار شده و مرزهای شکل دندان نامشخص میشود.
اقدامات درمانی
خوشبختانه در بسیاری از موارد، فلورسیس نسبتاً خفیف بوده و بر تعداد کمی از دندانها اثر میگذارد. در این موارد رگههای سفیدرنگ کمتر جلبتوجه کرده و با افزایش سن کمرنگتر میشود و پس از آن در صورت لزوم میتوان آن را درمان کرد. در موارد شدید، لکهها تیرهتر به نظر رسیده و در زیبایی دندانهای فرد تأثیر میگذارند. فلورسیس متوسط تا شدید میتواند آزاردهنده باشد و برای اصلاح تغییر رنگ ایجاد شده باید اقدامات درمانی لازم صورت پذیرد.
جرمگیری و سفید کردن دندانها
در برخی موارد جرمگیری عمیق دندانها و سفیدکردن آنها برای بهبود ظاهر دندانها کافی است. سفید کردن دندانها فقط برای فلورسیس جزئی کاربرد دارد. سفید کردن دندانها با ساییدن لایه بیرونی مینای دندان برای برداشتن سطح لکه سفید دندان انجام میشود. در موارد ابتلا به فلورسیس شدید، مینای دندان معمولاً متخلخل شده و روشهای سفید کردن دندان در این موارد توصیه نمیشود. درمان فلورسیس دندانی برای موارد شدید فلورسیس به ترمیم و پوساندن سطح دندان نیاز دارد.
ونیرهای پرسلینی
ونیرهای پرسلینی روکشهای بسیار ظریفی هستند که از پرسلن ساخته شده و روی سطح دندان قرار داده میشوند. حتی پرسلنهای بسیار نازک میتوانند به خوبی روی تغییررنگ دندان را پوشانده و ظاهر دندانها را بهبود بخشند.
باندینگ دندان
پس از ساییدن مینای دندان، رزین کامپوزیتی (با رنگ مشابه دندانها طبیعی) روی سطح خارجی دندان “چسبانده” میشوند.
روکشهای دندان
اگر فلورسیس بسیار شدید باشد و چندین ناحیه از مینای دندان سوراخ شده باشد و ظاهر دندان از بین رفته باشد میتوان با استفاده از روکشهای دندانی، دندان آسیبدیده را ترمیم کرد. روکش دندان ممکن است از پورسیلین یا پورسیلین متصل شده به فلز ساخته شده باشد.
برای درمان فلورسیس (لکه های سفید روی دندان) روش سفید کردن دندان نیز وجود دارد.
پیشگیری
والدین باید نسبت به استفاده بیشازحد از فلوراید در کودکان حساس و آگاه باشند. غلظت فلوراید در آبهای محلی باید محدود شود تا از ابتلای کودک به فلورسیس دندان پیشگیری شود. غالباً میتوان میزان غلظت فلوراید را در آب آشامیدنی روزانه مشخص کرد و در صورتی که این مقدار، زیاد باشد باید آب آشامیدنی بخرید. اگر مقدار فلوراید بسیار کم است و دندانهای ثانویه و دائمی کودک شما در حال رشد هستند باید با دندانپزشک مشورت کنید و از مکملهای فلوراید مناسب برای حفاظت آر دندانهای کودک بدون خطر احتمالی تغییر رنگ دندانها استفاده کنید.
با رعایت نکات زیر میتوانید از خطرات احتمالی پیشگیری کنید:
- والدین باید تا سن هفت سالگی کودک بر مسواک زدن او نظارت داشته باشند.
- در دوران کودکی باید از خمیردندانهای با قدرت مناسب استفاده شود.
- به اندازه یک نخود از خمیردندان روی مسواک بمالید.
- کودکان نباید در هنگام مسواک زدن، خمیردندان را بخورند.
- خمیردندان، دهانشویه و مکملهای فلوراید را دور از دسترس کودکان قرار دهید.
- کودکان زیر 6 سال نباید از دهانشویههای حاوی فلوراید استفاده کنند.
- مکملهای فلوراید یا فلوراید تراپی باید تحت نظارت دندانپزشک انجام شده یا مصرف شود. در صورتی که در آب مقادیر کافی فلوراید وجود داشته باشد نیازی به مکملهای فلوراید یا فلوراید تراپی نیست.