دندان‌های شیری، دائمی نیستند و این موضوع بهانه‌ای برای بسیاری از والدین است که هر چیزی، از مسواک زدن دندان‌های شیری تا مراجعه به دندانپزشک، را تا قبل از سن 5 سالگی نادیده بگیرند. اما دندان‌های آسیاب و پیشین موقتی، نشانگرهای فضایی مهمی برای رشد دندان‌های دائمی، می‌باشند. مراقبت مناسب از این دندان‌ها و دندان‌های کوچک، باعث می‌شود دندان‌های دائمی صاف و مستقیم رشد کنند و فاقد پوسیدگی باشند. متأسفانه، احتمال به پایان رساندن دوره دندان‌های شیری بدون تجربه پوسیدگی، اندک است. تقریباً نیمی از کودکان 2 تا 11 ساله دچار پوسیدگی دندان می‌باشند. گزارش‌های متعددی نشان می‌دهند که افزایش تمایل به رژیم غذایی حاوی مواد قندی، مصرف نوشابه و تغذیه طولانی مدت با شیشه شیر از جمله دلایل این امر هستند.
در نظر داشته باشید که پوسیدگی دندان یک عفونت است. اگر اجازه دهید ادامه پیدا کند، کودک شما علاوه بر پر کردن دندان به درمان‌های جدی تری نیز، نیاز خواهد داشت. دندان‌های شیری سرانجام می‌افتند، اما مهم است که تا زمانی که کماکان در جای خود قرار دارند، مراقبت‌های دندانی لازم برای آنها را به عمل بیاورید. این اقدامات، پر کردن دندان را نیز دربر می‌گیرند.
دندان کودکان
فارغ از اینکه پوسیدگی دندان کودک شما در دندان‌های شیری رخ داده باشد یا در دندان‌های دائمی، بسیار مهم است که آن را به سرعت درمان نمایید. پوسیدگی‌های درمان نشده، نه تنها موجب درد و حساسیت به غذاها و نوشیدنی‌های سرد و گرم می‌شود، بلکه می‌تواند باعث برخی مشکلات جدی بهداشتی شود. دندانپزشکان ما در کلینیک دندانپزشکی ویستا می‌توانند به شما کمک کنند تا بهترین درمان پوسیدگی را برای کودکان خود انتخاب کنید. آنها همچنین دستورالعمل‌ها و توصیه‌هایی را برای شما فراهم می‌آورند تا شما را مطمئن سازند که کودک شما پس از درمان پوسیدگی، سلامتی خود را حفظ می‌کند. برای اطلاعات بیشتر یا تعیین نوبت با شماره‌‌های تماس بگیرید.
مزایای پر کردن دندان
پر کردن یک پوسیدگی در دندان‌های شیری می‌تواند دارای چندین مزیت باشد:
- جلوگیری از گسترش عفونت
- حفظ یک مسیر بهداشتی برای رشد دندان‌های دائمی زیرین
- تضمین صحبت کردن طبیعی و جویدن، تغذیه صحیح و مناسب برای کودک
به علاوه لازم به ذکر نیست که پر کردن دندان کودکان را از درد احتمالی ناشی از یک پوسیدگی درمان نشده می‌رهاند. پیامدهای پوسیدگی می‌تواند شامل هر چیزی بشود، از حواس پرتی در مدرسه گرفته تا درد و بیخوابی شبانه.
انواع پر کردن دندان
زمانی که تشخیص داده شد کودک شما دچار پوسیدگی دندان می‌باشد، دندانپزشک او احتمالاً توصیه خواهد کرد که دندان او را پر کند. ترمیم دندامی‌رایج، یا پر کردن دندان، ممکن شامل موارد زیر بشود:
- طلا
- پورسیلین
- کامپوزیت
استحکام و دوام مواد دندانی رایج، آنها را برای شرایطی که در آن دندان‌های ترمیم شده باید فشارهای بسیار زیاد ناشی از جویدن را تحمل کنند، مانند انتهای دهان، مناسب و سودمند می‌سازد. پر کردن‌های دندان جدیدتر، شامل ترکیبات سرامیکی و پلاستیکی می‌شوند که ظاهر دندان‌های طبیعی را تداعی می‌کنند. این ترکیبات که اغلب رزین‌های کامپوزیتی نامیده می‌شوند، معمولاً در دندان‌های جلویی به کار می‌روند که طبیعی بودن ظاهر دندان‌ها حائز اهمیت است، همچنین این مواد بسته به موقعیت و وسعت پوسیدگی می‌توانند در دندان‌های عقبی نیز به کار روند. از دیگر مواد پرکردن دندان می توان به آمالگام، مواد پرکننده مسکن یا سدیتیو و … نیز اشاره نمود . دندانپزشک کودک شما، به شما کمک خواهد کرد که تصمیم بگیرید کدام نوع پر کردن دندان بهتر است. هرچند، اگر دندان کودک شما به شدت پوسیده باشد، ممکن است دندانپزشک، روکش دندانی یا عصب کشی را به شما پیشنهاد کند.
روش کار
یک فرایند عادی پر کردن دندان، در حدود یک ساعت زمان می‌برد. اگر بیش از یک مورد پر کردن یا دندان نیازمند درمان وجود داشته باشد، دندانپزشک کودک، برای کاهش استرس، معمولاً تصمیم می‌گیرد کار را به چند جلسه تقسیم کند.
آماده کردن کودک:
اولین پر کردن دندان، یک گام بزرگ برای هر شخص می‌باشد، اما زمانی که پیرامون آن با کودک خود صحبت کرده باشید؛ هیاهوی کمتر مطمئناً بهتر خواهد بود. فضای گفتگو را ساده و مثبت نگه دارید، از به کار بردن واژه‌هایی مانند سوزن تزریق ، مته یا تیز و برنده که موجب ترس فرزندتان خواهد شد، بپرهیزید. توضیح جزئیات را به دندانپزشک کودکتان بسپارید.
بی حسی:
بی حسی موضعی در پر کردن دندان کودک بسیار رایج است. دندانپزشک متخصص کودک، ممکن است از نیتریک اکسید اکسیژن برای کمک به آرام شدن فرزند شما و قطع رفلکس گَگ (عق زدن) استفاده کند. بیهوشی عمومی ممکن است برای کودکانی با نیازهای خاص یا اختلال اضطراب شدید استفاده شود و حتماً باید توسط کارکنان آموزش دیده انجام شود. به دلیل آنکه بی حسی، ماهیچه‌هایی را که غذا و اسید را در معده و خارج از شش‌ها نگه می‌دارند، به حالت آرامش و ریلکس در می‌آورد، دندانپزشک توصیه می‌کند تا شش ساعت قبل از جلسه درمانی، مصرف وعده‌های غذایی سنگین را محدود کنید. و مطمئن شوید فرزندتان پیش از درمان دندان‌های خود را مسواک زده است تا باقیمانده‌های غذا پیش از پر کردن دندان، از بین بروند.
خارج کردن پوسیدگی:
سپس دندانپزشک با استفاده از یک مته از مینای دندان عبور می‌کند تا هرگونه پوسیدگی را خارج کند. پس از آنکه دندانپزشک، پوسیدگی را خارج نمود، فضای خالی ایجاد شده را شکل می‌دهد تا برای پر شدن آماده شود.
اچینگ:
برای ایجاد یک پر کردگی چسبنده، دندانپزشک پیش از قرار دادن مواد پر کردن، دندان را با یک ژل اسیدی اچ می‌کند.
قرار دادن رزین:
در برخی از انواع پر کردن دندان، دندانپزشک لایه ای از رزین را در محل قرار می‌دهد و آن را با استفاده از نور سخت و محکم می‌نماید. این کار باعث مستحکم تر شدن رزین می‌شود.
صیقل دادن:
پس از آنکه مواد پر کردن دندان در جای خود قرار داده شدند، دندانپزشک شما دندان را صیقل خواهد داد.
مراقبت‌های پس از درمان
حساسیت دندان‌ها پس از پر کردن دندان و تورم در ناحیه درمان شده، هر دو طبیعی و در کودکان با هر سنی رایج می‌باشد، کودکان با سن کمتر، می‌توانند با گاز گرفتن زبان یا لب‌های خود پیش از آنکه اثر بی حسی از بین برود، موجب تورم بیشتری شوند. با این حال حساسیت و تورم نهایتاً یک تا دو روز به طول خواهد انجامید. ادامه یافتن تورم می‌تواند نشان دهنده پاسخ آلرژیک به بی حسی باشد. ادامه یافتن حساسیت نیز ممکن است بدین معنا باشد که کودک نیازمند محافظ‌های دهانی است. در هر دو مورد، شما می‌بایست یک ملاقات پیگیری درمان با دندانپزشک متخصص کودکان خود داشته باشید. پس از درمان بهترین مراقبت‌ها از کودک عبارت است از:
- بررسی دقیق ادامه پیدا کردن تورم یا حساسیت پس از دو روز
- محدود کردن رژیم غذایی کودک به غذاهای نرم به مدت یک یا دو روز پس از کاهش حساسیت و تورم
- کاهش استفاده از نی و سیپی کاپ در چند روز اول، زیرا عمل مکیدن می‌تواند باعث طولانی شدن حساسیت شود.
- استفاده از کمپرس سرد در محل به مدت 15 دقیقه
- استفاده از استامینوفن کودکان با تجویز پزشک
- پرهیز از فعالیت سنگین در روز پر کردن دندان و روز بعد از آن
- در نظر گرفتن فیشور سیلانت برای از بین بردن هرگونه پوسیدگی و پر کردن دندان در آینده
حفاظت در برابر پوسیدگی
موارد زیر نیز می‌تواند کودک شما را در حفظ لبخندی عاری از پوسیدگی یاری نماید:
رژیم غذایی سالم:
هر زمان که کودکان غداها یا نوشیدنی‌های حاوی شکر یا نشاسته مصرف می‌کنند، باکتری‌ها در دهان آنها از شکر و نشاسته برای تولید اسید استفاده می‌کنند. این اسیدها از بین بردن و خوردن مینای دندان را آغاز می‌کنند. نکته: مصرف تنقلات فرزندتان را محدود کنید، از غذاهای شیرین و آب میوه‌ها دوری نمایید و کودکتان را تشویق کنید که پس از هر بار خوردن غذا، دندان‌های خود را مسواک بزند.
نخوردن خمیر دندان:
خوردن خمیر دندان‌های حاوی فلوراید، می‌تواند باعث فلوئوروزیس دندانی شود که به ایجاد رگه رگه‌های بی ضرر (اما دائمی) سفید رنگ بر روی دندان‌ها منجر می‌شود. نکته: پیش از آنکه فرزندانتان به سن هفت یا هشت سالگی برسند، در حین مسواک زدن رفتار آنها را مد نظر قرار دهید و اهمیت خارج کردن کامل خمیر دندان را برای آنها توضیح دهید. در کودکان زیر دو سال، مراقب باشید که از خمیر دندان‌های فاقد فلوراید استفاده کنید، مگر آنکه دندانپزشک شما آن را تجویز کرده باشد.
مراجعه منظم به دندانپزشک:
چکاپ، دندانپزشک ممکن است از اشعه ایکس استفاده کند، لثه کودک شما را به منظور بررسی تغییرات، چک نماید و دندان‌های کودک شما را تمیز کند.نکته: هنگامی‌که دندان‌های آسیاب دائمی فرزندتان رشد کردند (اغلب بین سنین 5 تا 7 سالگی) استفاده از فیشور سیلانت را برای کمک به حفاظت از آنها در برابر پوسیدگی، در نظر داشته باشید.
فقدان و عدم رعایت بهداشت دهان و دندان تنها دلیل پوسیدگی دندان در کودکان نمی‌باشد. با اینکه مسواک زدن، استفاده از نخ دندان و مراجعه به دندانپزشک می‌تواند به جلوگیری از پوسیدگی کمک کند، رژیم غذایی و ژنتیک نیز از عوامل موثر هستند.